O.K.B. - Geschiedenis

Het prille begin (voorjaar 91) + onze eerste competitie (seizoen 91-92) Er waren eens ... studenten aan de Hogeschool H.Hart die ook na hun studies mekaar wilden blijven ontmoeten. Bart Salu, Jan Van Opstal, Thierry Timmermans, Patrick Van Asschodt, Anne De Baets en Dirk Lepaige zaten 2 jaar in dezelfde klas in de richting Secretariaat Talen. Dirk vond er zijn vroegere jeugdvriend Johan Van Aerschot weer, die eveneens Secretariaat volgde maar in een andere klas. In het jaar (85-86) dat Dirk Praeses was van de Kelten (zo noemde en noemt nu nog steeds de studentenclub van het H. Hart) had ie naast Bart Salu ondermeer een zekere Pascale Mattelaer in zijn praesidium. Toen nog bekoorlijk en vrij, nu enkel nog bekoorlijk want sinds jaren Mevr. Van Geel.

Die Koen Van Geel en Jan Servranckx waren van dezelfde generatie H. Hart’ers maar dan wel in afdeling Boekhouden. Altijd al waren deze jongens en meisjes aktief aanwezig op aktiviteiten van de Kelten en later Oud-Kelten. (Logische benaming voor de oud-studenten). Het was op een aktiviteit van de Oud-Kelten (Cocktailparty + dia-avond in de Blauwe Schuit) dat zij één van de bestuursleden van de oud-studentenvereninging leerden kennen : Chris Kamers, nen toffe gast met een groot lawaai maar een schoon lief (Nicolleke natuurlijk, wie anders ?) Het was Bart Salu (denken wij) die een eerste keer (het moet ergens begin 91 geweest zijn) voorstelde om eens een vriendenmatchke mini-voetbal te spelen. Hij zorgde voor zaal en ploeg en hopsakee : we wonnen met groot verschil. We hadden meteen de smaak te pakken. We vonden een zaal in Zaventem (zaal Stanza) waar we vanaf einde maart op een deftig uurke (vrijdagavond 19:00 Hr) tot het einde van dat seizoen nog enkele vriendenmatchkes konden spelen. Iedereen vond het reuze. Het was een ideale gelegenheid om elkaar als ex-schoolgenoten regelmatig te blijven zien, wat aan sport te doen en op tijd en stond samen een pint te pakken. En ook de vrouwen (voor sommigen toen nog lieven) konden meekomen en wat kletsen. We hadden trouwens het enorme geluk te ontdekken dat een goede vriend van ons (en uiteraard ex-H. Hart’er) niet ver van de zaal een "staminee" uitbaatte. Zo konden we na elke thuiswedstrijd bij Nico Haesendonck terecht voor een boke (door hem aangeboden). Meerdere malen bleven wij (en met ons dikwijls ook onze vrouwkes) tot in de vroege uurtjes nakeuvelen over het voetbal, maar ook over andere koetjes en kalfjes. En dit alles maakte het nu net zo plezant. (Wij konden niet precies achterhalen vanaf wanneer we bij Nico over de vloer kwamen. Wij vermoeden dan maar van in den beginne. Nico zal zichzelf pas als aktief spelend lid inschrijven vanaf ons tweede seizoen !) Oké, er waren toen al onze weekendjes Centerparcs, er bestond reeds een O.K.-Snooker-tornooi,... Maar dit was een mooi "excuus" om mekaar bijna wekelijks te kunnen zien. (Als we mekaar maar nie moe gingen worden)

We vonden het wel wijselijk om één of andere competitie te zoeken waar wij zouden kunnen in meedoen, al was het maar om niet telkens zelf achter tegenstanders te moeten gaan zoeken. Via Joris "Flitser" (nog maar eens een ex H. Hart’er) kwamen wij te weten dat er zoiets bestond als het LZVK (Leuvense ZaalVoetbalkring), waar hijzelf bestuurslid en gelegenheidsarbiter was. Flitser deed een goed woordje en slaagde erin ons in te schrijven voor het seizoen 91-92. We hadden al een zaal, een bond om in te starten, maar nog geen geld en geen uitrusting. Geld : Van de rekening van de Oud-Kelten (waar de meesten onder ons al jaren hard voor gewerkt hadden), schreven wij een deel (25 000 BF) over naar een nieuwe rekening met de titel O.K.-Boys, een naam die rap gevonden was en zo de link met de studentenvereniging enigszins levende hield. Verder betaalde elke speler (10) 1 000 BF als een soort lidgeld. Dit werd voornamelijk aangewend om ons deftig te verzekeren tegen gebeurlijke ongevallen. Wij vonden een goede verzekeringsagent in Dirk Vandeput van de ABB te Heverlee Uitrusting : Dankzij bovenvermelde som en de bijdrage van 2 sponsors konden wij ons een eerste uitrusting aanschaffen (paars-wit) : - Guy De Wilder, toenmalig werkgever van Pascale Mattelaer en gezeteld in Zaventem, gaf ons 10 000 BF en zorgde voor de druk op de truitjes. - Wim Mallaerts, vriend van ons (toch wel geen ex-H. Hart’er zeker) en tevens mede-eigenaar van Discobar Garbage, steunde ons met 5 000 BF en nam de druk van zijn logo op onze broekjes voor zijn rekening. Deze paarswitte uitrusting haalden wij bij Dirk Desmet Sport (Leuven) en betaalden daarvoor de niet geringe som van 27 000 BF. Dirk zag het van in den beginne al groot en bestelde bij een drukker in Zaventem al meteen een hele stapel stickers, met daarop ons embleem (hetzelfde als van de Oud-Kelten maar dan met een bal onder de voet erbij) en de tekst : "I love The O.K.-Boys". Wij wisten natuurlijk dat met 7 man aan een competitie beginnen wat nipt zou zijn. Kwam daarbij nog dat Jan S. voor lange tijd out zou zijn door blessure. Dus zochten wij hier en daar nog naar versterking. Zo bracht Johan VA ene Gunter Dioos mee. Tijdens een klasbijeenkomst van hun vrouwtjes Gisèle en Christine (van het H. Hart natuurlijk !), waren beide mannen tussen pot en pint aan de klap geraakt en Johan moest Gunter maar één keer vragen om bij ons te komen sjotten. Zo kwam het ook dat Koen en Dirk (toevallig op een Kelten-aktiviteit in zaal Corso te Leuven) op ene Bert Sempels botsten. Koen had er blijkbaar nog mee in de Jozefieten gezeten en wist te vertellen aan Dirk dat Bert wel ne goeie moest zijn, want hij had Koen net verteld dat ie nog bij Racing Mechelen had gespeeld. "Pakken", dacht Dirk, en de eerstvolgende vriendenmatch mocht Bert meespelen.

Dat was een wedstrijd in "de Mol", waar iedereen meteen kon kennismaken met de "elastieken" benen van Bert. Enfin, vriendelijk en menslievend als we zijn, beslisten we die jongen toch in onze familie op te nemen. De volgende wedstrijd lieten we Bert eens in de goal proberen, en omdat hij het daar iets beter deed werd beslist dat Dirk (die totdan ons doel verdedigde en dat zeer graag deed) mee op het veld zou komen. Bert bracht er dan in de maand juni nog een vriend bij, nl. Johan Cheval. En zo kwamen wij dus in september 91 aan de start van onze eerste competitie met 10 leden : Gunter Dioos, Jan Servranckx, Chris Kamers, Johan Van Aerschot, Johan Cheval, Koen Van Geel, Dirk Lepaige, Bert Sempels, Jan Van Opstal en Bart Salu (blijkbaar afwezig bij het nemen van de foto). In februari sloten wij nog een werkmakker van Gunter aan, nl. Rudy Verschuren van de firma Van Hool. Rudy speelde echter slechts een tweetal officiële wedstrijden mee en verdween even snel als ie gekomen was. Spijtig, want hij had een schoon lief. De O.K.-Boys kregen het stamnummer 32 mee. De eerste competitie bestond uit 18 ploegen, die in een voorronde werden ingedeeld in 3 reeksen van 6. In een reeks met Crocodile, Minisjotters, Caddilacs, Thop en Biekevers haalden wij 6 punten, waarvan de helft tegen CAD (thuis 3-3, ginder 5-6). Die 3-3 thuis tegen de CADdilacs (op 20/09/91) was trouwens de allereerste officiele competitie-wedstrijd van THE O.K.-BOYS ! Onze doelpunten werden toen gemaakt door Koen, Johan en Gunter. Na iedere thuiswedstrijd verkochten wij tombola’s om onze kas te spijzen. In het LZVK waren wij toen de enigen die zoiets deden. En dat konden we goed gebruiken, want in oktober was Bart de eerste om als "O.K.-Boy" in het huwelijksbootje te stappen met zijn Greet (u raadt het al : eveneens een ex-H. Hart’ertje). Zijn vrijgezellenavond langsheen de cafeetjes van de Oude Markt met de O.K.-Boys zal hij wellicht nooit meer vergeten.

. Op het einde van het jaar verkochten wij Pin Up-kalenders, die toen al werden gesponserd door onze vriend Yvo (HULSFRAI). Januari 92 gingen de O.K.-Boys en vrienden naar goede gewoonte naar Centerparcs. Dit weekend ging de O.K.B.-geschiedenis in als het weekend van de marathon-kwis (moeten stoppen om half 6 ‘s morgens) onder de charmante leiding van "Mike en Be". De tweede ronde van de competitie speelden wij in de tweede reeks en eindigden daar verdienstelijk 3de : THOP 25 punten BIE 25 OKB 21 (10 gewonnen, 1 gelijk, 5 verloren, doelsaldo 70-64) Paradijsvogels 20 Steensjotters 15 Gretry Boys 14 Mykenen 13 Blok Bertem 6 Julia Boys 5

Tijdens ons eerste Einde-seizoensdiner (In het restaurant Y Sing van onze vriend en ... juist geraden, ex-H Hart’er Alwin) werd Koen Van Geel uitgeroepen tot onze 1ste "Verdienstelijkste Speler van het Seizoen" met 1 puntje voorsprong op Johan VA. Derde was Johan Cheval. De stemming gebeurde toen in 1 keer, aan het eind van het seizoen. Johan VA werd topschutter met maar liefst 34 doelpunten, gevolgd door Dirk en Gunter met elk 17. Samen net zoveel als Johan dus ! In de loop van dit seizoen werden twee O.K.-Boys vader. Jan S van Ruben (die ontving het allereerste O.K.-Boys-geboortekaartje) en Koen Van Geel van Lynn.

In maart organiseerden wij ons 1ste O.K.-Boys-Bal achteraan in een zaaltje van Cafe "den Duivenbond" (was toen het lokaal van Sporting Heverlee waar Johan VA en Dirk grote voetbal speelden) met uiteraard Discobar Garbage van onze vriend-sponsor Wim. Ondanks het optreden van een uitstekende WILL TURA-imitator hadden wij haast geen volk op ons bal. Toch hadden wij 222 kaarten verkocht (die gesponsord werden door Richard Sempels) en hielden wij 14 000 BF winst over. En de ambiance maakten we zelf. Asteblieft ! Wij sloten ons eerste seizoen af met een positieve rekeningstand van 35 000 BF. In de maand mei organiseerde Chris Kamers voor de 4de keer het O.K.-Snookertornooi. Na eerdere overwinningen al van Jan Servranckx, Geert Rottier en Wim Mallaerts won Chris deze 4de uitgave na een spannende finale tegen zijn trainingspartner Dirk. Niemand die toen al kon voorspellen dat deze twee later de dragers van het "O.K.-News" zouden worden! Tot hier het overzicht van een eerste seizoen O.K.-Boys. Hopelijk heeft u er evenveel plezier aan beleefd tijdens het lezen als wij aan het maken ervan.